"คิดถึงวิทยา" พาให้ข้อคิดครูยุคใหม่ ใจอาสา พาเปลี่ยนแปลง

ครูยุคใหม่ ต้องสอดคล้องกับประโยคที่ว่า เด็กคือผู้ออกแบบครู ความว่า ครูต้องเข้าไปในหัวใจของผู้เรียน ให้ผู้เรียนไว้ใจเรา ช่วงแรก ๆ เด็กนร.คนที่โตสุดในห้องของครูสองมักไม่ค่อยชอบครูสอง เพราะทำให้ตนต้องมาเรียน แถมคิดว่าตนเรียนได้ไม่ดีหรอก แต่ครูทำอย่างเต็มที่ที่จะให้เด็กคนนี้กลับมาตั้งใจเรียนได้ แล้วครูสองก็ทำสำเร็จได้ใจเด็กไปเต็ม ๆ ในเรื่องของการทุ่มเททุกอย่างให้กับเขาได้ดิบได้ดีในการเรียน จิตอาสา การที่คนเป็นครูทำหน้าที่ของตนโดยไม่หวังผลตอบแทน ครูทั้งสองยอมไปอยู่ที่โรงเรียนเรือนแพกลางน้ำในพื้นที่ทุรกันดาร ห่างไกลความเจริญ โดยไม่หวังว่าจะได้รับเงินเดือนที่สูงขึ้น แต่ที่ตนไปเพราะต้องการทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายให้ดีที่สุด ยอมสละความสุขส่วนตัว ความสะดวกสบายในเมืองใหญ่ เพื่อมาใช้ชีวิตแบบเรียบง่ายที่บ้านกลางน้ำในเขื่อน แถมครูทั้งสองก็มีคนรักกันทั้งคู่แต่ยอมอยู่เพื่อให้รับหน้าที่ดูแลเด็กที่นี่ให้มีโอกาสเข้าโรงเรียนภาครัฐต่อไปให้ได้ ครูต้องการเพียงเท่านี้จริง ๆ หน้าที่พลเมือง การรู้จักทำผลประโยชน์ให้กับผู้อื่น สอนให้เด็กได้ช่วยเหลือตนเอง ครอบครัว สังคม และประเทศชาติ โดยบอกว่าการศึกษาจะทำให้ชีวิตของพวกเขาดีขึ้นหรือการกระทำที่เสียสละเพื่อปกป้องคนที่เรารัก เช่น ฉากที่มีงูเข้ามาในห้องเรียน เด็กต่างก็หวาดกลัว ครูที่ต้องปกป้องเด็กให้ได้ก็ยอมที่จะเผชิญหน้ากับสิ่งเหล่านี้แม้ตนจะเป็นอะไรไปในภายหลังก็ไม่เป็นไร ขอแค่ให้เด็กได้ปลอดภัยไว้ก่อนครูก็ดีใจมากแล้ว การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง ครูในศตวรรษที่ 21 เป็นต้นมาต้องทำได้ทุกอย่าง โดยคนเป็นครูต้องเข้าใจสภาพบริบทสังคมในที่นั้น ๆ แล้วมาออกแบบการเรียนรู้ให้สอดคล้องกับผู้เรียน เป็นการเข้าใจคนอื่น(ศิษย์)และเข้าใจตน