เครดิตภาพหน้าปก : ภาพนักเขียน การมีลูกครั้งแรกมันยากมากสำหรับการที่เราจะดูแลเจ้าตัวน้อยให้ปลอดภัยและห่างไกลจากโรคต่าง ๆ อันดับแรกเราต้องบอกก่อนว่า เรามีเจ้าตัวน้อยครั้งแรกตอนอายุ 29 ปี ถามว่าดีใจไหมที่รู้ว่าตัวเองตั้งท้อง บอกเลยว่าเราดีใจมาก พอหลังจากแต่งงานเราก็ตั้งใจว่าอยากมีเจ้าตัวน้อยอยู่แล้ว เครดิตภาพ นักเขียน พอเวลาผ่านไปสัก 5-6 เดือน เราก็ตั้งท้อง ตอนนั้นเราดีใจสุด ๆ ที่จะมีสมาชิกเพิ่มเข้ามาเป็นคนในครอบครัว มาเป็นโซ่คล้องใจ พ่อ กับ แม่ ตอนแต่งเราน้ำหนักแค่ 53 แต่พอเราเริ่มตั้งท้องลูกคนแรกน้ำหนักเราก็ขึ้นมาเรื่อย ๆ แหม ๆ ก็ลูกคนแรกเราก็ต้องบำรุงหน่อยสิ บำรุงเยอะมาก จนน้ำหนักเราขึ้นมาถึง 75 ตอนนั้นก็ตกใจนะที่น้ำหนักขึ้นมาขนาดนี้ แต่ก็ไม่เป็นไรเพื่อลูกเราทำได้ทุกอย่างจริง พอใกล้ถึงกำหนดที่จะคลอดอีกประมาณ 3 อาทิตย์ เรารู้สึกตื่นเต้นมากใกล้แล้วสินะที่จะได้เห็นเจ้าตัวน้อยของแม่ แต่เดี๋ยวก่อนนะเราดันคลอดก่อนกำหนดซะงั้น คือว่าตอนกลางคืนเราไปเข้าห้องน้ำแล้วอยู่ดี ๆ ก็มีเลือดไหลออกมา เราตกใจมากกลัวลูกจะเป็นอะไรเพราะมันยังไม่ถึงกำหนดที่จะคลอดเลย เหลืออีกตั้ง 3 อาทิตย์ เราเลยไปเรียกแม่และน้องชายให้พาเราไปโรงพยาบาล พอถึงที่โรงพยาบาลทางพยาบาลก็พาเราเข้าไปนอนรอในห้องตรวจ เพื่อดูว่าปากมดลูกเปิดกี่เซ็น แต่พอหมอที่เข้าเวรตอนนัั้นมาตรวจ หมอบอกว่าปากมดลูกเราเปิดแล้ว 5 เซน ทางพยาบาลเลยพาเราไปนอนรอในห้องรอคลอด ตอนนั้นเรายังไม่รู้สึกเจ็บหรือปวดอะไรมาก แต่ที่มาโรงพยาบาลเพราะมีเลือดออกมาแค่นั้น ช่วงที่เรานอนรออยู่ในห้องรอคลอดหมอที่เราฝากท้องไว้ก็เข้ามาตรวจ ว่าตอนนี้ปากมดลูกเปิดกี่เซน พอตรวจ ปากมดลูกเราเปิดแค่ 1 เซนเอง อ่าวไม่ตรงกับหมออีกคนที่อยู่ข้างล่างซะงั้น คุณหมอเลยบอกให้เรานอนรอดูอาการสักพักก่อน รอดูว่าปากมดลูกจะเปิดเพิ่มไหม โดยปกติแล้วถ้าคนใกล้จะคลอด ปากมดลูกจะเปิดทีละ 1 เซน ทุก ๆ 1 ชั้วโมง แต่ผ่านไปหลายชั่วโมง ปากมดลูกเราก็ยังไม่เปิดสักทียัง 1 เซน เท่าเดิมคุณหมอเลยถามเราว่าผ่าคลอดเลยไหม เราเลยตัดสินใจผ่าคลอดเพราะเป็นห่วงลูกมาก กลัวลูกจะเป็นอะไรเพราะว่ามีเลือดไหลออกมา พยาบาลเลยพาเราเข้าไปที่ห้องผ่าคลอด แล้วคุณหมอก็ทำการผ่าคลอดให้เรา เราผ่าคลอดโดยการ บล๊อกหลัง ครั้งแรกที่เราได้ยินเสียงเจ้าตัวน้อยร้อง ความรู้สึกของเราตอนนั้นมันบอกไม่ถูกมีแค่น้ำตาที่ไหลออกมาพร้อมความดีใจเวลาเห็นหน้าลูกครั้งแรก เครดิตภาพ นักเขียน พอทางพยาบาลอุ้มลูกมาให้เราดูแล้วบอกเราว่า คุณแม่ได้ลูกชายนะคะ น้องสุขภาพร่างกายแข็งแรงดี ครบ 32 พอได้ยินว่าลูกครบ 32 แค่นี้เราก็รู้สึกดีแล้ว หน้าตาจะเป็นยังไง เพศไหน เราไม่ได้สนใจ ขอแค่ลูกออกมาครบ 32 ก็พอแล้ว เครดิตภาพ นักเขียน เครดิตภาพ นักเขียน เครดิตภาพ นักเขียน เราเลี้ยงลูกเองช่วงที่โรงงานให้หยุด 3 เดือน แต่พอหลังจากที่เราไปทำงาน เราก็ให้แม่ของเราเลี้ยงลูกให้ พอเลิกงานเราก็กลับมาดูลูกเราเหมือนเดิม ถามว่าเหนื่อยไหม ทำงานไปด้วย เลี่ยงลูกไปด้วย ตามได้เลยว่าเหนื่อยมากตอนกลางคืน ลูกจะตื่นตลอด แต่การที่เราเหนื่อยครั้งนี้มันคุ้มค่าที่สุด ในชีวิตเราแล้ว เพราะเค้าคือ แก้วตา ดวงใจ ของคนที่เป็นแม่อย่างเรา พอเขาเริ่มโตความซนก็เริ่มเยอะเด็กผู้ชายก็จะซนเยอะกว่าผู้หญิงหน่อยจริงไหม ปีนโน่น ปีนนี่ ได้แผลมาตลอด เครดิตภาพ นักเขียน เครดิตภาพ นักเขียน เครดิตภาพ นักเขียน เครดิตภาพ นักเขียน ปัจจุบันนี้เจ้าตัวน้อยของแม่ ก็ 1 ขวบกว่าแล้วคะ เราไม่มีทางรู้ว่าโตขึ้นเขาจะเป็นแบบไหน แต่แม่คนนี้จะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด เท่าที่ผู้หญิงคนนึงจะทำได้ เพื่ออนาคตของลูก แม่ยอมเหนื่อย ยอมทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกสบาย และเป็นเด็กดีของ พ่อ แม่