อื่นๆ
ครั้งหนึ่ง...ในหัวใจ
ตั้งแต่เด็ก ฉันก็โตขึ้นมาในครอบครัวแบบกลางๆ ที่พ่อแม่มีลูกหลายคน แล้วก็ไม่ได้ร่ำรวยเงินทองมากมาย แต่พวกเราก็ได้เข้าเรียนในโรงเรียนที่ดีเหมือนคนอื่น ถ้าเป็นสมัยก่อนคงจะเรียกว่า "โรงเรียนฝรั่ง" หรือ "โรงเรียนแม่ชี" เพราะเป็นโรงเรียนของพวกคริสตจักร แต่ฉันก็ชอบโรงเรียนนี้นะ เพราะมันทำให้ฉันได้พบเจออะไรใหม่ๆ เยอะเลย
แต่การอยู่ในครอบครัวที่มีพี่น้องหลายคนมันก็ไม่ได้สนุกนักหรอกนะ ยิ่งถ้าคุณอยู่ในฐานะที่เป็นน้องคนเล็ก แถมยังด้อยกว่าพวกพี่ๆ ในทุกๆ ทาง ทั้งเรื่องหน้าตา การเรียน ความสามารถด้านต่างๆ ฉันก็มักจะถูกนำไปเปรียบเทียบกับพวกพี่ๆ เสมอ มันก็เลยทำให้ฉันเป็นคนค่อนข้างเก็บตัว ไม่ค่อยอยากพบปะคนอื่น แล้วก็ไม่ค่อยพูดมาตั้งแต่เด็กๆ แล้วก็มักจะคิดเสมอว่า พ่อแม่ไม่ได้รักฉันเหมือนพี่น้องคนอื่น สิ่งนี้เองจึงทำให้ฉันรู้สึกเหมือนขาดความอบอุ่น ในใจมันต้องการและโหยหาความรักอยู่ตลอดเวลา
Advertisement
Advertisement
ฉันก็เคยมีแฟนมาบ้างนะ ถ้าที่คิดจริงจังจนจะแต่งงานด้วยเนี่ยก็มีคนนึงแหละ แต่ตอนนั้นฉันยังเด็กมาก คบกันไปได้ซักพักนึงก็ต้องเลิกลากันไป แล้วหลังจากนั้นฉันก็ไม่เชื่อในรักแท้อีกเลย คนที่ฉันคบด้วย ส่วนใหญ่ก็จะคบแค่ผ่านๆ ฉาบฉวย บางทีก็มาแบบเป็นเพื่อน แต่เวลาที่ฉันคบกับใคร ฉันก็มักจะให้ใจไปด้วย ถึงจะรู้ว่าซักพักก็ต้องโบกมือลากันไปก็เถอะ แต่ฉันก็มีความสุขดีนะที่เป็นแบบนี้ ไม่เคยนึกย้อนกลับไปเสียใจกับเวลาที่ผ่านไปเลย ถึงจะมีบางคนที่ฉันยังแอบเสียดายว่าเราน่าจะได้คบกันนานกว่านั้นก็ตาม ่แต่ก็นี่แหละนะ ชีวิต จะให้ได้ดังใจอะไรทุกอย่างก็คงเป็นไปไม่ได้หรอก
นี่แหละ ครั้งหนึ่งในชีวิตของฉัน อ่านเอาเพลินๆ กันนะ ไม่ต้องซีเรียสอะไรมาก เอาเก็บไว้ไปทบทวนความจำของคุณด้วยก็ได้ ว่าเอ๊ เมื่อก่อนนี้คุณเคยมีความทรงจำแบบนี้แอบซ่อนไว้ตรงไหนของหัวใจบ้างมั้ยนะ แล้วโอกาสหน้าเจอกันใหม่ค่ะ
Advertisement
Advertisement
นักเขียนสายอินดี้ ผู้มองว่างานเขียนเป็นงานยาก แต่ก็รักงานนี้มาก
ความคิดเห็น
