อื่นๆ

...ของรักของหวง.....

122
คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
...ของรักของหวง.....

เรื่องนี้มันเกิดขึ้นเมื่อ ราวๆ15 ปีก่อน แม่ใหญ่(ยาย)ของเรา อายุได้ 82ปี แม่ใหญ่เป็นคนมีลูกเยอะ เวลาคิดถึงลูกคนไหนก็จะไปอยู่กับลูกคนนั้น บางทีก็ลุงหรือน้าบางที่ก็มาอยู่กับแม่ของเรา แต่การย้ายไปอยู่กับลูก แม่ใหญ่จะต้องเอาที่นอน หมอน ผ้าห่มไปด้วยทุกครั้งจนมาวันนึง แม่ใหญ่มาอยู่กับแม่ของเรา เราเห็นว่าที่นอนของแม่ใหญ่ มันเก่าเหม็น และสกปรก เพราะแกอายุมาก เป็นธรรมดาที่จะฉี่รดที่นอนเราจึงเอาที่นอนไปซัก แต่ที่นอนมันเป็นนุ่น มันจึงไม่แห้งและมีกลิ่นเหม็นอับ แม่เราจึงไปซื้อที่นอนมาให้ใหม่ เราจึงเอาที่นอนเก่าไปทิ้ง........
เมื่อแม่ใหญ่รู้ แกโกรธมาก ด่าทอเราที่เอาของแกไปทิ้ง แกนอนหันหลังไม่พูดกับใครไม่กินข้าวไม่กินน้ำ จนเราต้องไปเอาที่นอนมาคืนแก  ด้วยความโกรธ เพราะที่นอนมันเหม็นมากสภาพก็ไม่น่าใช้ เราจึงพูดกับแม่ใหญ่ว่า "หวงจังนะไอ้ที่นอนเน่าๆเนี้ย เดี๋ยวถ้าแม่ใหญ่ตาย จะเอาใส่โลงเผาไปให้ด้วยเลย" แม่ใหญ่หันมามองหน้า แล้วพูดว่า "เออ มึงเผามาให้กูเลย ของๆกู" ต่อมาไม่นานแม่ใหญ่ก็ตายด้วยโรคคนแก่ แกไปสิ้นใจที่โรงพยาบาล น้าโทรมาบอกให้เตรียมเสื้อผ้าของแม่ใหญ่ เราก็เตรียมให้เรียบร้อย ตอนนั้นสี่ทุ่มน้าก็มาที่บ้านเผื่อมาเอาเสื้อผ้า
เราเปิดประตูบ้านให้น้า สิ่งที่เราเจอเมื่อเปิดประตูออกไปคือ ลมพัดประทะหน้าพร้อมด้วยกลิ่นของโรงพยาบาลชัดเจนมากทั้งๆที่น้ายังเดินมาไม่ถึงประตูเข้าบ้านด้วยซ้ำ เรานึกในใจ แม่ใหญ่กับมาเฝ้าที่นอนแกปะวะ..... พร้อมหันหลังมองไปยังที่นอนของแก ขนหัวลุกเป็นยังไงก็เพิ่งรู้วันนี้แหละ ขนแขนตั้ง เย็นหลังวาบ... รู้สึกเหมือนโดนใครเอามือลูบหัว ในใจเกิดความกลัวที่นอนหลังนั้นอย่างบอกไม่ถูก
กลิ่นโรงพยาบาลยังคงลอยอบอวนภายในบ้าน ทั้งๆที่ไม่น่าจะมีกลิ่นแบบนี้ได้ แล้วกลิ่นมันมาจากไหน.....ไม่มีใครในบ้านสามารถให้คำตอบได้

Advertisement

Advertisement

ไฟ
งานศพจัดเตรียมอย่างเรียบร้อย หมอนผ้าห่ม เอาใส่โลงให้แม่ใหญ่ตามที่พูดไว้ แต่ที่นอนใส่ไปไม่ได้ จึงเอาไปไว้ในศาลาที่ตั้งศพ ใครก็ตามที่เข้าใกล้ที่นอนหลังนั้น จะได้กลิ่นสาปๆกลิ่นใบชาเหมือนที่ไว้ใส่ในโลงศพของแม่ใหญ่ ไม่ว่าจะเอาที่นอนไปวางตรงไหน กลิ่นนั้นก็จะลอยตามไป จนเราทนไม่ไหวลากที่นอนไปวางไว้ข้างโลงศพแก พร้อมจุดธูปบอกแกว่า ที่นอนยังอยู่ไม่มีใครเอาไปไหน รอวันเผาศพ จะเผาไปให้ ไม่ต้องหว่งนะ
แล้วกลิ่นสาปนั้นก็หายไป ทั้งๆที่ ที่นอนมันก็วางอยู่ที่เดิม จนมาถึงวันเผาศพ แม่และญาติๆคุยกันว่า ของๆแม่(แม่ใหญ่) ใครจะเอาอะไรไปเก็บไว้ดูไหม ของๆแม่ใหญ่นอกจากเครื่องนอนก็จะมีเสื้อผ้า ตระกร้าหมาก เข็มขัดเงิน เมื่อลูกๆแบ่งของกันเสร็จก็เหลือที่นอนที่ไม่มีใครเอาเพราะ มันเหม็นและสภาพสกปรก จึงถูกทิ้งไว้ข้างโลง เราจึงพูดกับแม่และญาติๆว่า ที่นอนเจ้าของเค้าหวงมากอย่าเอาไป ให้เผาไปให้เค้า เพราะเคยบอกกับเค้าไว้ แม่จึงให้ สัปเหร่อเอาไปเผาไฟในเตาเผาถูกจุดขึ้น ฝาเตาเผาศพถูกปิดลง สัปเหร่อจึงเอาน้ำมันลาดที่นอนแล้วจุดไฟ เมื่อไฟไหม้ที่นอนกลายเป็นเถ่า

Advertisement

Advertisement

เงิน
สัปเหร่อจึงเดินมาบอกแม่และญาติๆที่กำลังช่วยกันเก็บข้าวของ ว่าให้ไปดูที่นอนที่เอาไปเผาหน่อย เราเองยืนอึ้งและสงสัยว่า จะให้ไปดูทำไม...พวกเราจึงพากันไปดู สิ่งที่เห็นภายในกองขี้เถ่า คือ......แบงค์ที่ถูกไฟไหม้ ปึกใหญ่พอควร เห็นตัวเลขลางๆ 1000 ในแบงค์นั้น ประมาณคร่าวๆหลายหมื่นบาท มันทำให้เรารู้ทันที่ว่า ทำไมแม่ใหญ่จึงหวงที่นอนหลังนี้มากและไม่ยอมให้ใครเอาไป เพราะมันเป็นเงินที่แกเก็บสะสมมาตลอดชีวิตแกนั่นเอง.....

ขอบคุณภาพประกอบจาก

https://www.buildernews.in.th/

https://www.tnews.co.th/

https://th.wikipedia.org/

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์