อื่นๆ

"ของขวัญ" ที่ไม่มีใครอยากได้

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ
"ของขวัญ" ที่ไม่มีใครอยากได้

สวัสดีครับ วันนี้ผมมีประสบการณ์จากชีวิตจริงมาเล่าให้ทุกคนอ่าน จะว่าผมมาระบายก็ได้....

วันศุกร์ ที่ 25 ธันวาคม 2563 ที่ผ่านมา หลาย ๆ คนคงสุขสันต์กับวันคริสต์มาส หลาย ๆ คนตั้งหน้าตั้งตารอของขวัญ แต่ผมกลับเจอข่าวที่ผมไม่คิดว่าจะเจอกับตัวผมเอง...

เช้าวันศุกร์ ที่ 25 ธันวาคม 2563 มีสายโทรเข้าแต่เช้า คือแม่ของผมเอง

แม่ : ลูก กลับบ้านวันไหน

ผม : กลับเสาร์

แม่ : อ่อ แล้วจะกลับบ้านวันไหน

ผม : กลับวันเสาร์

แม่ : ทำไมกลับวันเสาร์ วันนี้มีเรียนมั้ย ทำไมกลับวันเสาร์

ผม : ตอนเช้าเรียน ตอนบ่ายเก็บห้องก่อน

อยู่ ๆ แม่ก็ร้อง แล้วบอกว่า "พ่อรถล้มเมื่อ อยู่โรงพยาบาล"

ผมอึ้งอยู่พักนึงแล้วถามแม่ว่าพ่อเป็นไงบ้าง แม่บอกว่าพ่อโอเค แต่กระดูกคอเคลื่อน รอเอกซเรย์กระดูก ผมก็ก็บอกแม่ว่า "โอเคเดี๋ยวเรียนเสร็จแล้วรีบกลับ" ผมนอนอึ้งอยู่บนที่นอนอยู่พักใหญ่ ตั้งสติได้ก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวไปเรียน แบบงง ๆ

Advertisement

Advertisement

ไปถึงห้องเรียนก็เรียนแบบงง ๆ เรียนไม่รู้เรื่อง สมองเบลอ อาจารย์สอนอะไรก็ไม่รู้เรื่อง จนจบคลาส ก็รีบขับรถกลับหอ เปลี่ยนผ้า (เก็บของเตรียมไว้แล้ว) ขึ้นรถสองแถวไปคิวรถตู้สุราษฎร์ - ชุมพร กลับชุมพรให้เร็วที่สุด ผมได้ขึ้นรถประมาณบ่ายโมงครึ่ง ระหว่างทางก็โทรถามอาการพ่อว่าเป็นไงบ้างตลอดทาง แล้วแม่ก็บอกว่าที่โรงพยาลบาลฝนตกหนัก น้ำท่วมทางในพื้นที่ในโรงพยาบาล ผมรู้ก็กังวลว่าจะไปโรงพยาบาลยังไง

กลับชุมพร

เข้าเขตเมืองชุมพรผมก็ถามคนขับรถว่าไปส่งหน้าโรงพยาบาลชุมพรได้มั้ย เขาก็บอกว่าไปไม่ได้ ถนนหน้าโรงพยาบาลน้ำท่วม แต่จะพาไปส่งใกล้ๆกับโรงพยาบาล ไปถึงน้ำบนถนนลดพอดี แต่บางพื้นที่ในโรงพยาบาลยังท่วมอยู่ ถือว่าโชคดี

โรงพยาบาล

ผมก็โทรหาแม่ว่าถึงแล้วแต่เข้าไปไม่ได้เพราะทางโรงพยาบาลงดเยี่ยมทุกกรณี แต่สลับกันเข้าไปได้โดยจะมีบัตรเฝ้าคนไข้ ก็สลับกับแม่แล้วผมก็รีบวิ่งไปหาพ่อ ตอนไปถึงผมก็แทบร้องไห้ แต่ก็ต้องกลั้นไม่ให้ร้องไห้ ก็ถามว่าเป็นไงบ้าง เจ็บตรงไหนบ้าง เห็นแกแล้วสงสารอยากจะเจ็บแทน เฝ้าแกได้ซักพักก็มาสลับกับแม่ให้แม่มาเฝ้าต่อ ส่วนผมก็ให้ป้ามารับกลับบ้าน ไปจัดการที่บ้าน เพราะตอนที่แม่พาพ่อมาโรงพยาบาล แม่ไม่ได้กลับไปเก็บบ้านเลย

Advertisement

Advertisement

จุดคัดกรอง

ผมถึงบ้านก็เก็บกวาดบ้านให้เรียบร้อย เตรียมตัวเพื่อที่วันที่ 26 ธันวาคม จะได้ไปสลับกันเฝ้าพ่อกับแม่...

วันที่ 26 ธันวาคม ผมตื่นแต่เช้ามาอาบน้ำแต่งตัว เตรียมเอกสารไปทำเรื่องเบิกประกันให้พ่อ เสร็จแล้วก็ไปโรงพยาบาล เอาเอกสารให้แม่ไปยื่นเสร็จแล้ว ก็ผมก็สลับกับแม่มาเฝ้าพ่อ

วันที่ผมเขียนเรื่องนี้ คือวันที่ 26 ธันวาคม 2563 เวลา 17:25 น. ตอนนี้ผ่านมาทั้งวันพ่อมีอาการเจ็บบ่า ชาที่แขน ยกแ ขนไม่ขึ้น หมอบอกรอดึงกระดูก ส่วนผมก็ได้แต่ภาวนาให้พ่อหายเร็ว ๆ ให้พ่อกลับมาเป็นปกติเร็ว ๆ ให้พ่อหายเจ็บซักที แต่ผมก็ทำได้แค่ภาวนา และดูแลท่านให้ดีที่สุด...

สุดท้ายผมก็ฝากทุกคนให้ใช้ชีวิตอย่างมีสติ  ขับรถเดินทางไปไหนมาไหนก็อย่างประมาท เพราะอุบัติเหตุเกิดขึ้นที่เสมอ ไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น ส่วนตอนนี้พ่อผมก็อาการดีขึ้นตามลำดับฝากเป็นกำลังใจให่พ่อผมด้วยนะครับ

Advertisement

Advertisement

รูปภาพโดย อภินันท์ สุขพล

คัดลอกลิงค์
คัดลอกลิงค์
แจ้งตรวจสอบ

ความคิดเห็น

กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อทำการคอมเม้นต์