การเลิกราที่ดี

เครดิตภาพปก kelly-sikkema-unsplash.com

สาวคนหนึ่งโพสต์สเตตัสถึงใครบางคนที่เธอเลิกรา:

" คุณก็เหมือนก้อนขี้

ซึ่งฉันจะไม่มีวันเหยียบอีก

เพราะรองเท้าของฉันแพง"

...ข้อความมีนัยยะตระหวัดไปถึงผู้หญิงคนอื่น ๆ ว่าไม่ต้องห่วง สิ่งใดที่เธอทิ้งก็ไม่มีวันไปเหยียบให้เปลืองรองเท้า

เป็นเช่นนั้นเสมอ เลิกรากันก็มักเป็นแบบนั้น อวดตัวว่าเลิศเลอเสมอเพื่อกลบรอยผิดหวัง เธอคงลืมว่าก่อนนั้น เธอรักเขา เธอและเขารักกัน ก่อนนั้นเขาก็ยังเป็นก้อนขี้ แต่เธอก็ยังเหยียบมันลงไปเต็มตีน ใช่ที่ว่ารองเท้าเธอแพงมาก แพงเหลือเกิน แต่ตอนนั้นเธอถอดรองเท้าวางไว้แล้วเหยียบลงไป เธอใช้ตีนเปล่า ๆ เหยียบก้อนขี้ ละเลงจนมันทะลักทะเล็ดออกมาทางหว่างนิ้ว ตอนนั้นเธอไม่รังเกียจใด ๆ เลย

ไม่มีใครไม่ผิดพลาด รักไม่เป็นดังใจก็ไม่ใช่รักนั้นเลว มันแค่ช่วงเวลาหนึ่ง ยกย่องและเชิดชูรักเอาไว้ แม้มันจะผ่านไปแล้ว

การบล็อกกันอาจจะดูใจดำ คนที่เลิกราสองคนที่พอมีสติและปัญญา อาจจะตกลงกันว่า ไม่ต้องตัดขาดกัน เป็นเพื่อนกันได้ แต่อย่าติดต่อกันเหมือนเดิม พูดง่าย ๆ ว่าสร้างขอบเขต สร้างข้อตกลงและเงื่อนไข แต่นั่นแหละ มนุษย์ยุคนี้ บางอารมณ์มันสั่นไหวความรู้สึก คนพ่ายแพ้อาจจะหาทางเอาคืน การโพสต์ฝากไปดูจะเป็นวิธีการที่เห็นบ่อย แล้วก็อย่างที่ทราบ เรื่องไม่จบ ชีวิตไปต่อไม่ได้

และที่แย่คือบางคู่กลับมาคบกันอีก แต่ก็ไปไม่รอดเช่นเดิม

เครดิตภาพ med-badr-chemmaoui-unsplash.com

ดวงอาทิตย์มาเยือนใหม่ในทุกเช้า อย่าเรียกหาคืนวันที่ผ่านไป

ดังนั้น ควรตัดใจ ปล่อยวาง และเดินต่อไปข้างหน้า มองคืนวันที่จะมาถึง ทิ้งวันคืนที่ผ่านมาไว้ข้างหลัง

ไม่ต้องมีรักที่ดี แต่จบก็คือจบ

เคารพกัน

และเป็นนักเลิกราที่ดี