กว่าหนูจะ "ใจดี"

กว่าหนูจะ "ใจดี"

สวัสดีค่ะหนูชื่อ “ใจดี“นะคะ วันนี้หนูขอมาเล่าเรื่องราวของหนูให้ทุกคนฟังกันค่ะว่าจากชีวิตหมาน้อยต่างจังหวัดพลัดพรากมาเป็นหมาน้อยเมืองกรุงได้อย่างไรและชีวิตหนูได้ผ่านอะไรมาบ้าง...

เริ่มกันเลย…หนูเป็นหมาน้อยเพศเมียสายพันธุ์ “บางแก้ว” อายุถึงตอนนี้ก็ประมาณขวบกว่าๆ ถิ่นเกิดหนูอยู่ที่จังหวัดพิษณุโลกต้นกำเนิดสายพันธุ์บางแก้วของหนูแต่หนูถูกพามาเลี้ยงที่พิจิตรค่ะ ซึ่งเจ้านายเก่าของหนูเค้าหมายมั่นปั้นมือว่าหนูจะต้องเป็นหมาคอยเฝ้าบ้านและสวนหลายไร่หลังบ้านของเค้า ซึ่งมันดูเหมือนจะราบรื่นดีนะคะ แต่เรื่องราวมันไม่เป็นเช่นนั้น...

ด้วยความที่หนูถูกวางตัวให้เป็นหมาเฝ้าสวนชีวิตหนูตั้งแต่เกิดชีวิตหนูก็ถูกเลี้ยงไว้นอกบ้านบ้างในสวนบ้าง (บางวันที่หนูเล่นซนจนกลับบ้านไม่ทัน) แน่นอนหนูไม่ค่อยได้รับการอาบน้ำและบำรุงสักเท่าไร อาหารก็กินเท่าที่มีแถมหนูยังต้องอยู่ใต้อำนาจของ “เจ้าหมี” จ่าฝูงตัวเก่าเสียด้วยหนูเองเป็นลูกฝูง (ทั้งฝูงมี 4 ตัว) ก็มักจะโดนเจ้าหมีแกล้งอยู่เป็นประจำหนูจึงเป็นหมาที่ไม่ค่อยมีความมั่นใจและขี้กลัวเสมอ…

ก่อนที่หนูจะเดินทางมากรุงเทพฯ เจ้านายพาหนูเข้าไปอาบน้ำปะแป้งก่อนและรับหนูขึ้นหลังรถประมาณ 5 ชั่วโมง ตอนนั้นหนูเองยังไม่รู้จักคำพูดคำสั่งอะไรของเจ้านายเลยค่ะ ไม่รู้จักแม้เชือกจูง อาหารเม็ด หรือ แม้ชื่อของตัวหนูเอง

ใช่ค่ะหนูไม่รู้จักแม้ชื่อของหนูเองที่บ้านเก่าของหนูเจ้านายเก่าไม่ได้ตั้งชื่อให้หนูเรียกชื่อนู้นชื่อนี้บ้างแต่ไม่มีชื่อที่เรียกจริงๆ เจ้านายใหม่ของหนูเค้าเลยเริ่มต้นตั้งชื่อให้หนูหมาตัวเก่าของเจ้านายเป็นพันธุ์บางแก้วเหมือนกันนิสัยดุจนคุมไม่อยู่ชื่อ “เก๋า” เค้าเลยปิ๊งไอเดียว่าถ้าอยากให้หนูเลี้ยงง่ายเป็นมิตรก็ควรจะตั้งชื่อหนูว่า “ใจดี”

ชีวิตของ “ใจดี” ย้ายมาอยู่บ้านใหม่แล้วต้องปรับตัวเยอะเลยค่ะเจ้านายพาหนูไปฉีดวัคซีนรวมหนูแพ้ยาท้องเสียไปหลายวันเล่นเอาเกือบแย่ เรื่องอาหารก็ต้องปรับให้เข้ากับที่อยู่ใหม่เริ่มสร้างอาณาเขตพื้นที่ของหนูกันใหม่

ตอนนี้หนูอยู่กรุงเทพมาได้ประมาณ 10 เดือนแล้วค่ะ ใส่เชือกจูงเดินเป็นแล้ว ยกมือสวัสดีได้แล้ว หูยกตั้งชัน, ตาใสมีประกายด้วยความสุข เพื่อนหมาแถวบ้านพอมีบ้างรักใคร่กันดีไม่มีคนแกล้งกันแต่มีแต่หมาพันธุ์เล็กๆ ตกดึกหนูนอนในบ้านหลับสบายดียุงไม่กัดแอร์เย็นฉ่ำ หนูได้การดูแลกินยาและรับวัคซีนตามกำหนดเสมอ ได้นั่งรถไปที่ต่างๆ ได้วิ่งเล่นในสวนเล็กๆ ของแม่เจ้านายทุกวันเสาร์ ได้อาบน้ำอาทิตย์ละครั้งทั้งๆ ที่หนูไม่ว่างให้เจ้านายอาบ แต่เจ้านายยังอุ้มหนูไปอาบน้ำในห้องน้ำอีกแย่จัง...

แม้ว่า เพื่อนหมาจะน้อยลง ที่วิ่งเล่นจะน้อยลง กิจกรรมที่ให้ทำน้อยลง แต่สิ่งที่เพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณหนูว่าคือ “ความสุข” ค่ะ ชีวิตของฟ้าหลังฝนของหนูย่อมสวยงามเสมอเพื่อนๆ ทุกคนอย่าท้อแท้และหมดหวังในชีวิตนะคะ...หนูหวังว่ามันจะเป็นแบบนี้ตลอดไป

ที่สำคัญตอนนี้หนูรู้จักชื่อของหนูแล้วนะคะ “ใจดี”

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านค่ะ

ภาพโดยผู้เขียน