Postcrossing: ชมรมเพื่อนทางจดหมาย

Pen pal / pen-friend หรือ เพื่อนทางจดหมาย เป็นกิจกรรมที่วัยรุ่นเมื่อหลายสิบปีก่อนฮิตมาก (บทความนี้แถบจะบ่งบอกอายุกันเลยทีเดียว           ~(￣▽￣)~*o(*////▽////*)q) มาถึงปัจจุบันอาจกล่าวได้ว่า “จดหมาย” เป็นสิ่งที่เรียกว่าตกยุคไปแล้ว เด็ก ๆ รุ่นใหม่อาจจะไม่รู้จักเลยก็เป็นได้ ก็ในเมื่อเรามีเครื่องมือสื่อสารที่ประหยัดและรวดเร็วทันใจ เช่น มือถือ อินเทอร์เน็ต แล้วทำไมเรายังจะต้องเขียนจดหมายกันอีก

• เสน่ห์ของจดหมาย

สำหรับผู้เขียนเสน่ห์ของจดหมายคือการรอคอย ในยุคที่เราไม่ต้องเสียเวลาคอยอะไร เพียงแค่คลิก ทุกอย่างก็พร้อมอยู่ตรงหน้า การรอคอยย่อมเป็นเรื่องน่าเบื่อสำหรับใครหลายคน ทว่าในช่วงขณะแห่งการรอคอยก็มอบความตื่นเต้น ตื่นตัว ความหวัง และการคาดหวัง เป็นรสชาติซึ่งผู้ไม่เคยรอคอยจะไม่มีวันได้สัมผัส

การได้เขียนจดหมายและเฝ้ารอคำตอบจากแดนไกลซึ่งไม่รู้ว่าจะมาถึงเมื่อไรเป็นกับดักที่ท้าทายความอดทน อารมณ์ขณะฉีกซอง พลิกกระดาษ อ่านตัวหนังสือทีละตัวซึ่งเขียนขึ้นด้วยลายมือและความรู้สึกเปี่ยมล้นไปด้วยมิตรภาพ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง หากเป็นจดหมายที่ผู้รับบรรจงประดิษฐ์ขึ้นด้วยตัวเองแล้ว ยิ่งทวีความหมาย

(ตัวอย่างโปสการ์ดทำเองที่ผู้เขียนได้รับ)

สุดท้าย ผู้เขียนขอสรุปบทความนี้ด้วยความเห็นของจูลี เทรวิลี (Julie Trevily) นักออกแบบเครื่องเขียนชาวแคนาดา ผู้ก่อตั้ง  League of Extraordinary Pen Pals: LEPP ชุมชนสำหรับผู้รักการเขียนจดหมาย เธอกล่าวไว้ว่า

ฉันได้แบ่งปันความลับ ความฝัน เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย และความเศร้าผ่านจดหมายอันเชื่องช้า แต่ฉันก็ยังเป็นสุข

Happy Postcrossing ❤

ภาพปกและภาพประกอบโดยผู้เขียน

ขอบคุณภาพประกอบบางส่วนจาก Postcrossing