ทุกวันนี้คนเราอยู่ท่ามกลางสิ่งแวดล้อมที่เป็นพิษหลายประการ เช่น อากาศ ที่มีค่าฝุ่น PM.25 มากกว่าค่ามาตรฐาน หรือการระบาดของเชื้อโควิด -19 ที่ทำให้เราใช้ชีวิตประจำวันค่อนข้างลำบากมากขึ้น ก่อนออกจากบ้านสิ่งที่เราลืมไม่ได้ คือ หน้ากากอนามัย (Mask) เพราะนอกจากจะเป็นอุปกรณ์ป้องกันไม่ให้เราได้รับอันตรายแล้ว ยังเป็นสิ่งที่บ่งบอกถึงความรับผิดชอบของสังคมอีกด้วย มันเลยเป็นแรงผลักดันอย่างหนึ่งที่ทำให้รู้สึกว่าไม่อยากออกจากบ้านโดยไม่จำเป็น และเริ่มมีแนวคิดว่าเราควรมีบ้านที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ อากาศบริสุทธิ์ มีน้ำใส ห่างไกลความแออัดและพลุกพล่านกันเลยทีเดียว ด้วยสถานการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้วิถีชีวิตใหม่ (New normal life) ได้เข้ามามีบทบาทสำคัญ เราหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับผู้คนจำนวนมากโดยการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมไปมาก แม้ว่ายุคนี้เทคโนโลยีจะทำให้เราติดต่อสื่อสารกันบนโลกอินเทอร์เน็ตกันมาสักพักหนึ่งแล้ว ถึงตอนนี้โลกอินเทอร์เน็ตเป็นช่องทางที่จำเป็นสำหรับทุกคนบนโลกไปถึงแปดสิบเปอร์เซนต์ โดยเฉพาะการ ซื้อขายสินค้าอุปโภคบริโภคที่จำเป็นสำหรับชีวิตที่ไม่จำเป็นต้องเดินทางไปซุปเปอร์มาร์เก็ตเหมือนเมื่อก่อนอีกแล้วเพราะมีบริการส่งตรงถึงบ้าน ทำให้เราไม่ต้องวิตกกังวลที่จะออกไปสัมผัสกับมลพิษและเชื้อต่างๆเป็นการลดความเสี่ยงลงไปได้มาก เมื่อชีวิตต้องอยู่ในบ้านเป็นส่วนใหญ่ เราก็หันมาดูแลตัวเองกันให้มากขึ้น หลายๆคนต้องทำงานจากที่บ้าน มีอีกหลายหมื่นชีวิตที่ต้องกลับไปอยู่บ้านถาวรก็ต้องประกอบอาชีพอื่นๆ จนกลายเป็น “มุ่งหน้ากลับบ้านเกิด มาพลิกผืนดินให้เป็นเงิน” ซึ่งแตกต่างจากค่านิยมเมื่อยี่สิบปีก่อนที่คนชนบทมุ่งหน้าเข้าไปหางานทำในเมืองกันจนทิ้งให้หมู่บ้านเหลือแต่คนแก่และเด็ก ตอนนี้ทรัพยากรที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติกลับมาเป็นสินทรัพย์ที่ผู้คนหันกลับมามองเห็นคุณค่า แม้กระทั่งอากาศ สายน้ำ หรือแม้แต่ดวงอาทิตย์ที่ให้ความอบอุ่นกับทุกชีวิต แม้ว่าช่วงแรกที่ต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองให้อยู่รอดกับสิ่งแวดล้อมที่เครียดกับสิ่งแวดล้อมในสังคมเมืองทำให้คนส่วนหนึ่งต้องจากไปใช้ชีวิตที่ห่างไกลความเจริญ แต่พอกลับไปจริงๆมันไม่ได้ลำบากเหมือนเดิมเพราะอินเทอร์เน็ตเข้าถึงทุกพื้นที่ การสื่อสารทุกอย่างอยู่บนมือถือเพียงเครื่องเดียว การรับรู้ข่าวสารทันทุกเหตุการณ์ การเดินทางสะดวกสบายขึ้น การกิน ข้าวของเครื่องใช้สามารถหาซื้อได้ในร้านสะดวกซื้อเหมือนอยู่ในเมืองใหญ่ๆ คงเป็นปรากฏการณ์ที่ทำให้เกิดการอพยพพลเมืองให้ไปอยู่ตามชนบทมากขึ้น ก็เป็นการลดความแออัดและยังได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่ยังเหลืออยู่ ณ ตอนนี้ คงทำให้คุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น เพียงแต่ว่าผู้คนที่อาจจะรู้สึกว่าการสูญเสียรายได้หรืออาชีพไปในช่วงนี้อย่าได้ท้อแท้ จงพลิกฟื้นธรรมชาติให้เกิดมูลค่า เพราะผู้คนยังต้องบริโภคอาหารและผลิตภัณฑ์ที่จำเป็นต่อการดำรงชีวิต ต้องมียาหรือสมุนไพรไว้ใช้ยามเจ็บป่วย หันกลับมาใช้วิถีธรรมชาติให้มากขึ้น ทดแทนการใช้สารเคมีที่มีสารตกค้างและอาการข้างเคียงที่อันตราย ใช้เวลาที่ไม่ต้องเร่งรีบในการออกกำลังกาย สร้างอารมณ์ที่ดี นอนหลับให้เต็มที่ ประหยัดค่าใช้จ่ายที่ฟุ่มเฟือยเก็บออมไว้ เท่านี้ชีวิตก็มีความสุข แม้จะมีการระบาดของเชื้อโรคที่ร้ายแรงแค่ไหน แต่ถ้าเรารู้จักการดูแลตนเองที่ดี ก็สามารถหลุดพ้นจากผลกระทบต่างๆได้ดีขึ้น เขียนโดย เทียนแพร เครดิตภาพ :ภาพปก รูปที่ 1 รูปที่ 2 รูปที่ 3 รูปที่ 4