#LOVE เป็นแฟนกันเค้าต้องทำงัย?

ก่อนอื่น...เราต้องขอออกตัวว่า...เราเป็นคน ๆ นึงที่สนใจใคร่รู้และสงสัยกับเรื่องความรักเป็นอย่างมาก เป็นไปโดยสันดานมาตั้งแต่เล็กแต่น้อย เริ่มจากความรักของป๊า-ม๊า พี่ น้อง อาม่า ย่า ยาย ลุง ป้า น้า อา และผองเพื่อน เมื่อเราเห็นความรัก ได้เห็นความเอื้ออาทร การดูแลเอาใจใส่เลี้ยงดู ความปรารถนาดีที่เรามีต่อกัน อยู่ในความสัมพันธ์หลากหลายรูปแบบ มีความรู้สึกรักให้กัน เหมือนและต่างในแต่ละสถานะ แต่ละหน้าที่...ในขณะเดียวกัน...ในความรักนั้น ๆ ก็มีบางสิ่งที่ทำให้รู้สึกเหมือน ' ไม่รัก ' เมื่อมีเหตุการณ์ที่ คนรักกัน กลับเป็นคนทำให้เกิดความเป็นทุกข์ เสียใจ ร้องไห้ บาดเจ็บ อะไรต่าง ๆ ที่มันรู้สึกไม่ดี เช่น การใช้กำลัง ใช้ความรุนแรง ด่าทอ ทะเลาะ  การเอาเปรียบ โกหก นอกใจ คดโกง ... และอื่น ๆ อีกมากมาย... ทำไม? อะไร? ทำให้คนที่บอกว่ารักกันกระทำต่อกันแบบนั้น? เป็นคำถามที่เราสงสัยในตอนเด็ก ๆ พร้อมสังเกตดูความรักเหล่านั้นไปเรื่อย ๆ เพื่อหาคำตอบ...

บางต้น...เดี๋ยวงาม เดี๋ยวเฉา ครึ่ง ๆ กลาง ๆ เดาทางไม่ได้ จะตายหรือฟื้น?

บางต้น...ค่อย ๆ เติบโต ค่อย ๆ แตกกิ่งก้านงดงามมีชีวิตชีวาไปตลอดช่วงชีวิต.

แหม่...ดูเราสิ! พูดถึงการปลูกต้นไม้มากขั้นนี้!

ก็อย่า!!! อย่าเพิ่งคิดว่าเราเป็นเซียน เป็นนักปลูกต้นไม้ได้งดงามเขียวขจีไปเชียวล่ะ! มีแต่ปลูกแล้ว...เหี่ยว เฉา เน่า ตายไปมากมาย มีทั้งตายสนิทและไม่สนิทไปแล้วเสียหลายต้นต่างหาก! เป็นผู้ผิดหวังอกหักมาหลายหน  กับรักจบ ๆ มีรักเจ็บ ๆ สุดท้ายก็เลิกลากันไป...คนแล้ว...คนเล่า...ทั้ง ๆ ที่เหมือนจะดีในตอนแรก สักพัก...มันก็แป๊กทุกที! อาจด้วยวัยของเราในตอนนั้น...มันไม่ทันได้คิด ไม่ทันได้ทบทวนอะไร ไม่เคยฉุกคิดถึงสาเหตุการตายของมัน คิดว่ามันคงเป็นเรื่องธรรมดา คิดแค่ว่า...ปลูกต้นนี้ตาย ฉันก็ปลูกต้นใหม่...ใคร ๆ ก็เป็นแหละ! ไม่คิด ไม่ทบทวนอะไรเลย จบกันไปแบบไม่ต้องทะเลาะกันได้มันก็ดีแล้ว จบแบบต่างคนต่างค่อย ๆ เงียบหายไป ( มันเหมือนคนไม่เจ็บ แต่จริง ๆ มันเจ็บนะ ) ด้วยความไม่รู้... ไม่คิด... ไม่ทบทวน...ว่าตนได้เผลอ ทำอะไรพลาด ผิดอะไรไปตรงไหนลงไปบ้าง?  (คิดว่าตัวเองไม่ผิดเลยด้วยซ้ำในตอนนั้น )

จนกระทั่ง...ล่วงเลยมาถึงตอนนี้...ข้าพเจ้านี้ก็ยังไม่สมหวังกับเค้าสักที!? รัก 14 ปี ก็ยังจบ.

" มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ ๆ ! "

ทว่า...ทั้งนี้ทั้งนั้น เราก็ไม่อยากให้ใครรวมทั้งตัวเราเองด้วย เอาแต่เฝ้านั่งโทษตัวเองซ้ำ ๆ ว่ารักพัง มันเป็นเพราะตัวเรา เป็นความผิดพลาดของตัวเองล้วน ๆ หรอกนะ

เพราะคู่รัก คือ คนสองคน

" เมื่อรู้...ว่าไม่รู้... " จึงเรียนรู้...

สาเหตุรักตายในระยะ " แฟน " เรา( อาจ )ดันเป็นคนมีแฟน และเป็นแฟนใครไม่ค่อยเป็น มันเป็นอาการทำตัวไม่ถูก โดยไม่รู้ตนรู้ตัว ไม่รู้ว่าคนที่เริ่มเป็นแฟนกันเค้าควรต้องเป็นและทำอะไร? ไม่รู้ทั้งเขา ไม่รู้ทั้งเรา แต่ตอนนี้เราเริ่มรู้แล้วล่ะ! เราและเขา( อาจจะ )พลาดอะไรตรงไหนไปบ้าง... ลองไปดูกัน! ว่ามันใช่มั้ยนะ?

ความพลาดของเรา...เท่าที่สังเกต...

- เป็นตัวของตัวเองมากเกินไป ( เคยชินจนละเลยความรู้สึกของคนรัก )

- อยากทำอะไรก็ทำ...จะไปไหน หรือ ไม่ไปไหน...จะไปหา หรือ ไม่ไปหา...โดยไม่ค่อยบอกเหตุบอกผล หากเขาไม่ถาม ( คิดเอาเองว่า...ถ้าเขาอยากรู้เขาคงถามเองแหละ ถามก็บอก ไม่ถามก็ไม่บอก )

- ไม่โทรไป...หากเขาไม่โทรมา ( เค้าอยากคุยก็คงโทรมาแหละ ตอนนี้คงไม่ว่างคุย เราก็ไม่อยากกวน )

- ไม่ตามง้อ...เมื่อเห็นเค้ามีท่าทีที่แปลกไป โดยไม่บอกว่ากำลังงอน ( ที่จริงคือดูไม่ออก ไม่รู้ตัวไปทำอะไรให้เขาน้อยใจ งอนเรื่องอะไรตอนไหนกันวะ!? )

- และไม่เซ้าซี้ถามต่อสักนิด...หากถามแล้ว...เค้าตอบว่า " เปล่า..." ( ถ้าไม่อยากบอก ก็ไม่รู้ก็ได้ )

โดยผู้หญิงห้าว ๆ แมน ๆ ( อย่างเรา ) มันคิดและเป็นแบบนี้โดยธรรมชาติ มันไม่ชอบให้ตัวเองไปตามเซ้าซี้ใครมากนัก ไม่อยากทำให้ใครต้องรู้สึกรำคาญ

- ไม่มีคำพูดหวาน ๆ ไม่สัมผัสถึงเนื้อถึงตัวคนรัก มันเป็นสันดานเราแหละ ทั้งที่ในใจอยากวิ่งเข้าไปกอด ไปจับมือเค้าก่อนบ้าง บอกคิดถึงเค้าก่อนบ้าง แต่มันไม่สามารถทำได้ ( ติดนิสัยหวงตัวและขี้เขินปน ๆ กันไป )

- หึงหวงมาก ------ น้อย  ( จนเกินไป )

การหึงหวงคนรัก ยิ่งรักมากยิ่งหวงมาก เป็นความเชื่อฝังหัวของคนขี้หึง และคนขี้หึงบางคนอาจจะไม่รู้ตัวเช่นกัน ว่าอารมณ์หึงหวงของตนนั้น มันเกิดขึ้นได้แม้กับคนที่ตนไม่ได้รักอะไรมากมายนัก

หากคนขี้หึง กับ คนไม่ขี้หึง มาเป็นแฟนกัน การตีความว่าอีกฝ่ายรักหรือไม่รัก มักจะไปคนละทิศคนละทาง ( คนไม่ค่อยแสดงอาการหึงหวงออกมา ก็หัดแสดงมันออกมาบ้างเนอะ )

ที่จริง...คนรักใคร ใครก็หวงกันทั้งนั้นแหละ แค่จะแสดงออกมาอย่างไรก็เท่านั้น

- ให้ความสนใจ ให้ความสำคัญกับคนอื่น ประชดคนรัก ( เราไม่ได้ประชด แต่จะให้ความสนใจคนอื่นเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเองออกจากเค้า )

กลายเป็นประชดกันไป... ประชดกันมา... สุดท้ายพังทุกราย.

อ่านมาจนถึงบรรทัดนี้...

อาจมีบางคน( รวมทั้งเราด้วย ) คงคิดว่า...ที่เราเป็น...มันไม่ได้มีอะไรผิด และที่เป็นน่ะมันก็ดีแล้ว...เราว่ามันจืดไปในการเป็นแฟน ผู้โชคมีเราเป็นแฟนจะ " มีแฟน " แต่รู้สึกเหมือน " ไม่มีแฟน " จนกว่าจะได้ย้ายข้าวของมาอยู่ด้วยกันนั่นล่ะ ที่จริง...มันอาจไม่มีอะไรผิด และ มันก็อาจไม่มีอะไรถูก ในความสัมพันธ์แบบคู่รัก หากเรารักใครสักคนจริง ๆ เราจะปรับตัวเข้าหากัน เรียนรู้ซึ่งกันและกัน เราจะเปลี่ยนไป โดยไม่รู้สึกฝืน เราจะเป็น...ด้วยความเต็มใจ เราจะรักทั้งหมดของเขา ทั้งในมุมที่ชอบและไม่ชอบ ซึ่งสิ่งเหล่านี้ จะเกิดขึ้นได้เมื่อเรารู้จักกันดีพอ ฉันไม่ค่อยเชื่อ ว่าจะมีใครรักฉันจริง ฉันจึงแสดงออกแบบนั้น... แม้ในใจนั้น...ฉันจะเชื่อ... จนอาจรักเค้าไปแล้ว... ทั้งหมดนี้...ฉันอาจจะคิดผิดก็ได้ ฉันอาจแค่...ยังไม่มีอะไรดีพอจริง ๆ

เครดิตขอบคุณรูปภาพ

ภาพประกอบ1 จาก https://pin.it/5WYtV2h โดย Sistacafe

ภาพประกอบ2 จาก https://pin.it/51HBQS6 โดยMy Annoying Guard

รูปภาพประกอบ3. จาก https://pin.it/qUKRC96 โดย Tonemonos sun cafe

รูปภาพประกอบ4 จาก https://pin.it/AAjx0vK โดย 500px.com