#LOVE รักไร้เงื่อนไข

รักอย่างไม่มีเงื่อนไข มีจริงหรือ?

รักอย่างไม่มีเงื่อนไข คือ ความรักที่เราจะมีให้ใครบางไปตลอดชีวิต รักไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น รักไม่ว่าเค้าจะดีหรือเลวเช่นไร รักไม่ว่ากี่ความผิดที่เกิดขึ้น รักแม้ว่าเค้าจะรักหรือไม่รักเรา

มันเป็นความรักที่บริสุทธิ์ เรามักเห็นความรักอย่างไม่มีเงื่อนไขนี้ในความสัมพันธ์ของ พ่อ - แม่ - ลูก - ครอบครัว หรือผู้ที่มีสายเลือดร่วมกับเรา ซึ่งในบางครอบครัวยังไม่สามารถมีความรักที่ไร้เงื่อนไขนี้ให้แก่กันได้ หากเพียงขัดกันในผลประโยชน์ อิจฉาริษยา ก็สามารถเห็นความเกลียดชังกันได้ในหลาย ๆ ครอบครัว แล้วความรักที่มีให้ผู้อื่นที่ไม่มีอะไรเกี่ยวพันทางสายเลือดกับเราล่ะ? มันจะเป็นไปได้หรือ? ที่ความรักอย่างไรก็เงื่อนไขนี้จะเกิดขึ้น...เราจะสามารถรักคนที่เค้าเป็นคนอื่น คนที่เคยเป็นคนแปลกหน้า ได้อย่างบริสุทธิ์ใจ ไม่มีเงื่อนไขได้หรือไม่?

เราก็เคยคิดและเคยเป็นเช่นนั้น...ยิ่งเราเป็นคนที่มีนิสัยไม่ชอบเอาชีวิตไปผูกติดกับใครด้วยอยู่แล้ว ไม่ว่าจะคบหากันในรูปแบบไหน ไม่ใช่ว่าเราไม่มีความรักความจริงใจให้เค้า เรารักและมีความจริงใจให้ เพียงเราไม่เอาใจไปผูกไว้กับเค้า คือ ตอนอยู่ก็อยู่รักกันให้ดีที่สุด หากแต่เมื่อต้องจากกัน ก็ไม่อาลัยอาวรมากนัก ชีวิตมันก็go onไปเรื่อย ๆ

กระทั่ง...เราได้พบเจอคน ๆ นึง มันแปลกมากจริง ๆ ... แปลกยังงัย? เราจะเล่าให้ฟัง...

หากไม่เจอกับตัวเอง ก็คงไม่เชื่อ!

เราจะสามารถรักคนอื่นที่เค้าไม่ใช่คนในครอบครัวได้อย่างไร้เงื่อนไขได้จริงหรือ? หรือมันเป็นเพียงความหลงเท่านั้น?

คำตอบคือ จริง มันคือความรัก

รักผู้อื่นอย่างไร้เงื่อนไข มีอยู่จริง

ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยผ่านการมีความรัก จึงไม่ประสีประสาคลั่งรัก เราผ่านการมีความรักมาหลายครั้ง ผ่านการมีครอบครัวของตัวเองคบหาจริงจังเป็นครอบครัวนาน 14 ปี แล้วเลิกลากันไป กระทั้งมาเจอใครบางคน...

เค้าพังความเชื่อเดิม ๆ ของเราจนแทบหมด

เปิดมุมมองใหม่ ๆ ทำให้เรารู้จัก ทำให้เราค้นพบความรักบริสุทธิ์ ที่อยู่ภายในจิตใจของตัวเราเอง

แม้เรามีโอกาสใช้เวลาด้วยกันไม่นานนัก มันเป็นช่วงเวลาที่สั้นมาก ๆ แต่เรารู้สึกผูกพันธ์กับเค้ามากเสียเหลือเกิน

เมื่อเราจากกัน...คล้ายใจเรายังเดินทางไปกับเค้าทุกที่ และเค้าก็เดินทางไปทุกที่กับเราเช่นกัน...มันเป็นเพียงความรู้สึก ยังมีอยู่ตรงนี้ตลอดเวลา แม้ร่างกายจะไม่อยู่ตรงนี้

ในตอนแรกมันเป็นความคิดถึงที่ทรมานมาก เรานี่ร้องไห้ทุกวันเลย แต่ไม่ให้เค้ารู้หรอก เราแสดงออกว่าเราไม่เป็นไร ใช้ชีวิตสนุกสนานได้ปกติ ซึ่งเราก็อยู่ได้หละ แต่มันคิดถึงมาก

และเมื่อเวลาผ่านไป มันก็ยังเป็นความคิดถึงที่มีอยู่ในทุก ๆ วัน อาจไม่รุนแรงทรมานเหมือนตอนแรก ทว่า...ไม่มีวันไหนที่ไม่คิดถึง

เราเห็นเค้าคบหาคนใหม่ ๆ แรกเห็นมันก็เจ็บอยู่นะ เสียใจบ้าง แต่พอเห็นเค้ามีความสุขดีก็โอเค ยินดีกับเค้า เห็นเค้าทุกข์ใจมันก็ห่วง อยากจะช่วยก็ทำอะไรไม่ได้มาก

บางครั้ง...เราพยายามตัด ไม่อยากสนใจเค้า เพราะไม่อยากให้ความสนใจของเราไปรบกวนวุ่นวาย แต่มันก็ทำไม่ได้ เราจึงสนใจเค้าอยู่ในมุมของเราเงียบ ๆ

มันคล้ายการรักเค้าข้างเดียวนะ

ทว่า...แปลก ที่เรารู้สึกว่าเค้ารักเราเช่นกัน ( เอาอะไรมามั่นใจเนี่ย! 555 )

​​​มันเป็นความรู้สึกที่เชื่อมต่อกันได้ ไม่ต้องคุยกันก็เหมือนรู้กันเข้าใจกันอยู่แล้ว ปัญหาคือ มันไม่ชัดเจน วกกลับไปที่ความคิด ' เราคิดไปเองหรือเปล่าวะ?! ' เราว่าเค้าก็รู้สึกเหมือนเรา

สุดท้าย...คือ ไม่ว่าเค้าจะทำอะไร อยู่ที่ไหน กับใคร เรายังรักเค้าเสมอ

เราไม่รู้ว่ามันจะตลอดไปไหม?

เพียง... ' ยังรัก ยังมีความรักอยู่ไม่เคยหายไปเลย '

เค้าเป็นคนรัก และน้องชายของฉันเสมอ.

​​​เครดดิตขอบคุณ

ภาพประกอบที่1 จาก https://pin.it/1wP6qZl โดย Pinterst

ภาพประกอบที่2 จาก https://pin.it/JDCpvno โดย reddit

ภาพประกอบที่3 จาก https://pin.it/JDCpvno โดย Eat SleepDraw