Goa เมืองที่คนทุกคนต่างเท่าเทียมกัน ฉันไม่เคยสนใจที่จะไปเที่ยวเมืองชายทะเลที่ไหนในโลก เพราะฉันรู้สึกว่าในประเทศไทยมีชายหาดสวย ๆ ที่ฉันยังไม่เคยไปตั้งหลายที่ บังเอิญฉันมีเพื่อนชาวอินเดียที่มาจากเมือง Goa เขาทำให้ฉันอยากไปเยือนเมืองนี้สักครั้ง เราจึงรวมทริปมุมไบและเมือง Goa เข้าด้วยกัน เราออกเดินทางจากเมืองมุมไบไปที่ Goa เรานัดหมายให้รถจากรีสอร์ทมารับที่สนามบินเพื่อไปส่งเราที่รีสอร์ท เราเลือกไปที่ชายหาดที่ชื่อว่า Agonda เป็นหมู่บ้านชายทะเลเล็ก ๆ ที่เงียบสงบ ผู้คนเป็นมิตรและคุ้นชินกับนักท่องเที่ยว Agonda เป็นชายหาดที่ไม่มีโรงแรมระดับหรูอยู่เลย ทำให้นักท่องเที่ยวที่มาที่นี่ ได้สัมผัสกับชาวบ้านจริง ๆ Goa เคยถูกปกครองโดยโปรตุเกส ทำให้เรามองเห็นโบสถ์คาทอลิก ที่หน้าตาเหมือนได้รับแบบแผนมาจากโปรตุเกส ที่ Agonda มีโบสถ์ชื่อ St Anne's ตั้งอยู่ เป็นโบสถ์ที่เก่าแก่มาก ๆ ที่พักของเราชื่อ Sim Rose เป็นบังกะโลริมทะเลที่ค่อนข้างสงบ แขกที่มาพักส่วนใหญ่เป็นครอบครัว หรือคู่สามี ภรรยา พนักงานที่ดูแลที่รีสอร์ทแห่งนี้ เป็นกันเอง ดูแลลูกค้าดีมาก ฉันรู้สึกประทับใจทุกคนที่นี่ ฉันสังเกตดูพนักงานหลายคน บางคนหน้าตาเหมือนคนไทย ไม่เหมือนคนอินเดีย ได้ความว่าพนักงานส่วนใหญ่เป็นชาวเนปาล มาทำงานที่นี่ในช่วงไฮซีซั่น พอถึงช่วงหน้ามรสุม เขาทุกคนจะช่วยกันรื้อถอนอาคารริมทะเล เก็บไว้สร้างรอหน้าไฮซีซั่นปีต่อไป ในตอนเย็น เราสองคนจะเดินเลียบชายหาด สูดอากาศบริสุทธิ์ อาจจะมีกลิ่นขี้วัวหรือขี้ม้าบ้างก็ช่างเถอะ บางวันก็เล่นน้ำในทะเล แต่ช่วงที่เราไป คือเดือนมีนาคม ลมแรง และคลื่นแรงมาก เราต้องว่ายน้ำกันไม่ไกลจากฝั่งนัก ชายหาด สะอาดมาก คนในหมู่บ้านช่วยกันดูแลชายหาดอย่างดี ในตอนเช้า ฉันเห็นผู้หญิงชาวบ้าน มาทำความสะอาด โกยมูลสัตว์ออกจากชายหาด ทำให้ทั้งนักท่องเที่ยวและชาวบ้าน ได้มีหาดสวย ๆ ไว้พักผ่อน เราพักอยู่หลายวัน บางวันเราจึงได้ออกนอกบริเวณรีสอร์ท ไปทานอาหารข้างนอกกันบ้าง ถนนเส้นเล็ก ๆ ในหมู่บ้าน ที่ขนานไปกับชายหาด มีขี้วัวอยู่บนท้องถนนประปราย ต้นมะพร้าวขึ้นเบียดกัน ร้านค้าเล็ก ๆ ขายของที่ระลึก ทำให้ได้ซึมซับบรรยากาศชนบท แต่แฝงด้วยความฮิปสเตอร์นิด ๆ เพราะถึงแม้จะดูเป็นเหมือนชนบท แต่กลับมีคาเฟ่ ร้านอาหารเก๋ ๆ หลายร้าน เราตรงดิ่งเข้าไปที่ร้านที่ขายอาหารเพื่อสุขภาพ ได้เมนูอาหารเช้าจากเมล็ดเจีย และกล้วยหอม อร่อยมากทีเดียว เดือนมีนาเป็นช่วงที่มีเทศกาล Holi ซึ่งคนจะสาดผงสีเข้าใส่กัน คงอารมณ์สงกรานต์บ้านเรานั่นแหละ วันนั้นร้านอาหารที่รีสอร์ทปิดชั่วคราว เพื่อให้พนักงานได้ฉลองเทศกาลนี้ รวมทั้งแขกในโรงแรม ก็ไปร่วมฉลองกับพนักงานบนชายหาด ฉันได้แต่นั่งมองพวกเขาหัวเราะ แล้วคอยเก็บภาพเอาไว้ ยามเย็น ฉันมองไปรอบ ๆ ชายหาด มองดูผู้คนมาทำกิจกรรมกันบนชายหาดแห่งนี้ ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ สุนัข วัว ม้า ต่างเป็นเจ้าของชายหาดอันสวยงามแห่งนี้ จากมุมไบ ที่ฉันได้เห็นว่าผู้คนที่นั่นช่างแตกต่าง แต่ที่ Goa ฉันกลับเห็นสิ่งที่ต่างออกไป เราทุกคนต่างเท่าเทียมกัน ไม่เพียงแต่มนุษย์ ยังรวมถึงสัตว์น้อยใหญ่ บนโลกใบนี้ ที่มีสิทธิ์ทุกอย่างบนโลก เทียบเท่ากันกับเรา ขอบคุณชายหาดแห่งนี้ ที่ทำให้ฉันรู้สึกได้ใกล้ชิดกับธรรมชาติมาก ทำให้เข้าใจคำว่า ธรรมชาติบำบัดที่แท้จริง "ภาพปกและภาพประกอบ โดยผู้เขียน"