EP.7 Find the Way Out!

หลักจากพักรักษาตัวจาก “การพยายามฆ่าตัวตาย” ได้สักระยะ ชีวิตก็ดูเคว้งคว้างไร้ทิศทางอย่างบอกไม่ถูก ฉันต้องอยู่แต่ในบ้าน กินยาเป็นจำนวนเยอะมากจนแทบเป็นอาหารมื้อหลักในชีวิตฉันแล้ว มีคนแนะนำฉันว่าบังมีป้ายประกาศรับสมัครพนักงานป้ายใหญ่ที่หน้าบ้านโบราณแห่งหนึ่งกลางสี่แยกไฟแดง ฉันเลยให้เขาถ่ายรูปมาให้และมองหาตำแหน่งที่ฉันสามารถทำได้ ฉันได้ลองทำงานมาหลากรูปแบบอยู่นะ ทั้งแผนก Food & Beverage แผนก Kitchen และจบทางด้านการจัดการโรงแรมและท่องเที่ยวมาด้วยพอดี ฉันสะดุดตาเข้ากับตำแหน่ง Assistant Manager ด้วย ชีวิตฉันมันก็มาถึงจุดดิ่งจนไม่มีอะไรจะเสียแล้ว ฉันจึงตัดสินใจยื่นสมัครตำแหน่งนี้ไปอย่างไม่ลังเล เมื่อตั้งปณิธานได้ดังนั้น ฉันเริ่มต้นทำ CV แล้วส่งไปตามอีเมล์ที่ระบุไว้บนป้าย เวลาผ่านไปไม่นาน...มีโทรศัพท์เข้ามา เป็นเบอร์แปลก ปลายสายแจ้งรายละเอียดมา...แล้วฉันก็ถูกเรียกตัวไปสัมภาษณ์ในวันถัดไป

หลังจากทำงานจนเริ่มเข้าที่เข้าทางได้ไม่นาน พิษโควิด-19 ก็ส่งผลกระทบต่อธุรกิจ โรงแรมและร้านอาหารไม่สามารถดำเนินโครงการต่อได้ ทุกอย่างถูกเลื่อนออกไปอย่างไม่มีกำหนด รวมถึงการจ้างงานฉันก็เช่นกัน ฉันกลับมาสู่สภาวะเครียดอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกครั้ง จากที่แพลนไว้หมดแล้วว่าได้รับเงินเดือนมาจะต้องจัดการอย่างไร แต่แพลนพังไม่เป็นท่า ฉันต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายเกือบทุกอย่างภายในบ้าน นานเข้าๆเงินที่เก็บออมไว้ก็เริ่มหมดไป ฉันหางานพาร์ทไทม์ทำก็พบว่ามีร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่ง พนักงานเขาลาออกพอดี ฉันเลยได้เป็น Barista หน้าใหม่ แต่ไปทำงานได้ไม่ถึงสองสัปดาห์ ฉันก็ประสบอุบัติเหตุรถมอเตอร์ไซด์ล้ม กระดูกข้อเท้าข้างขวาหัก และต้องใส่เฝือกเป็นเวลา 3 เดือน ฉันเริ่มท้อแท้และหมดหวังอีกครั้ง สถานที่ที่ฉันไปได้มีแค่ห้องนอน ห้องน้ำ และโรงพยาบาล จิตตกมากจนอาการซึมเศร้าขั้นรุนแรงกลับมาเยือนโดยไม่รู้ตัว

อยู่มาคืนวันหนึ่ง ผู้ป่วยซึมเศร้าคนหนึ่งนอนอยู่บนเตียงเงียบๆ ฟังเพลงเศร้าๆในคืนฝนตกหนักอีกครั้ง และน้ำตาไหลออกมาไม่รู้ตัว สติของเธอล่องลอยไปตามเสียงเพลงคลอและบรรยากาศเหงาๆที่เศร้าจับใจ หนักอึ้งอยู่ภายในใจเกินกว่าความรู้สึกของเธอจะแบกรับไหว เธอลุกขึ้นจากเตียงอย่างช้าๆ เดินไปหยิบคัตเตอร์มาและทรุดนั่งลงอยู่ข้างเตียง หญิงสาวคนนั้นกรอกยาจำนวนมากเข้าปากอีกครั้ง อีกทั้งยังยกกระดกวอดก้าจนหมดขวด และในวินาทีนั้น...เธอคว้ามีดคัตเตอร์ที่หยิบมากรีดอย่างไม่ออมือลงบนข้อมือข้างซ้ายของตัวเอง เธอไร้ซึ่งความรู้สึก ถึงแม้ว่าเลือดสีแดงข้นจะค่อยๆไหลออกมาจากรอยกรีด เธออยากจบชีวิตของตัวเองอีกครั้ง แต่ตลกร้าย

...คัตเตอร์มันคมไม่พอที่จะทำให้เลือดไหลออกมาในปริมาณมากพอที่จะเสียชีวิตได้

และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่บางสิ่งบางอย่างไม่อนุญาตให้เธอตาย...

Credit: รูปภาพประกอบมาจากตัวผู้เขียนเองนะจ๊ะ.