การเติบโตทางเศรษฐกิจ สถาปัตยกรรมทรงใหม่ที่พัฒนามากขึ้น ย่อมสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับทุกพื้นที่ ไม่ว่าจะเป็นการเคลื่อนย้ายของผู้คนหรือการเปลี่ยนแปลงพื้นที่ที่มัดจะถูกพัฒนาเป็นหมู่บ้านจัดสรร ร้านสะดวกซื้อ หรือโรงงานอุตสาหกรรมเพื่อรองรับการเติบโตของเศรษฐกิจ แต่ไกลออกไปจากกรุงเทพมหานคร แต่ไม่ไกลจากชานเมืองอย่างปทุมธานี มีสถานที่หนึ่ง เป็นชุมชนเล็ก ๆ คงความดั้งเดิมมากว่าร้อยปี และกล่าวได้ว่าคนทั่วประเทศคุ้นตาเป็นอย่างดี นั่นคือ ตลาดคลอง 12 หกวา ย่านลำไทร จังหวัดปทุมธานี สาเหตุที่คนส่วนใหญ่รู้จักนั้น ก็เป็นเพราะตลาดแห่งนี้ถูกใช้เป็นสถานที่ถ่ายทำละครเรื่องดังมากมาย อาทิ สุภาพบุรุษจุฑาเทพ หรือ ทองเนื้อเก้า อันโด่งดังที่ นุ่น วรนุช มารับบทลำยองได้อย่างถูกใจผู้ชมทั่วประเทศ แต่ชีวิตจริงตลาดแห่งนี้กลับไม่ได้คึกครื้นเหมือนในละคร เพราะร้านรวงต่าง ๆ พากันย้ายออกไปขายที่อื่น เนื่องจากการคมนาคมเปลี่ยนไป ที่อดีตใช้เรือเดินทาง แต่ปัจจุบันใช้รถยนต์กัน และคนรุ่นใหม่ต่างพากันย้ายออกไปทำงานในเมืองใหญ่กัน จนตลาดร้าง แต่ก็ยังมีอยู่เพียงร้านเดียวที่ไม่ย้ายออกและอยู่ยั่งยืนยงคู่คงกับชุมชนแห่งนี้ และเป็นปลายทางยอดฮิตของนักปั่นจักรยานทั้งหลายด้วย และสถานที่ที่ว่าคือ ร้านกาแฟเตียย่งหลี อยู่มาตั้งแต่รุ่นปู่ ส่งครอบครัวจนเรียนจบด้วยร้านนี้ บรรยากาศดี บ้านเกิดเรา ให้อยู่ตึกมันน่ารำคาญ จะทิ้งไปก็ยังไงอยู่ อนันต์ชัย ตีระลาภสุวรรณ หรือ เหล่าซือเอี๋ยว เหตุที่เรียกเช่นนั้น เพราะเจ้าตัวเล่าว่าเป็นคนเชื้อสายจีน เคยเป็นครูพละและสอนภาษาจีนแต้จิ๋วในโรงเรียนมาก่อน เหล่าซือตอบคำถามถึงเรื่องการไม่ย้ายออกไปขายที่อื่นเหมือนคนอื่น เพราะถือว่าสถานที่แห่งนี้คือบ้านเกิดและผูกพันธ์กับวิถีชีวิตในสถานที่แห่งนี้มาก ๆ โดยมี กานดา ตีระลาภสุวรรณ ผู้เป็นพี่สาวคอยช่วยชงกาแฟขาย มันเงียบ ๆ บางช่วงติดขัดบ้าง แต่ก็พออยู่ได้ ตลาดมันเงียบ เหลือสองร้าน ก็ร้านนี้กับร้านส้มตำฝั่งตรงข้าม แม้จะเป็นปลายทางยอดนิยมและมีชื่อเสียง แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผู้คนหลั่งไหลมาได้ทุกวัน ทำให้ลูกค้าส่วนใหญ่เป็นคนในพื้นที่และคุ้นเคยกันดี ร้านกาแฟแห่งนี้จึงเหมือนสถานที่นัดพบของคนในชุมชนอันเงียบสงบแห่งนี้ไปด้วย แต่มิใช่ว่าสถานที่แห่งนี้จะคงความดั้งเดิมไว้เท่านั้น เอกลักษณ์เด่นก็คือกาแฟของร้าน ที่เป็นสูตรของบรรพบุรุษมาตั้งแต่รุ่นปู่ของเหล่าซือเอี๋ยว ซึ่งจะสั่งเมล็ดกาแฟจากวงเวียนยี่สิบสองมาคั่วเอง เราให้พี่ชายเราที่อยู่นู่นสั่งแล้วส่งมาให้ เราก็มาคั่วเอง ทำสัปดาห์ละครั้ง ก็เก็บไว้ชงขายได้นาน ถ้าคนเยอะเหมือนสมัยก่อน จะคั่วทุกวัน ด้วยสูตรการชงที่สืบทอดมาจากบรรพบุรุษ จึงทำให้รสชาติไม่เหมือนใคร แม้อุปกรณ์การชงจะดูโบราณ แต่นั่นก็เป็นจุดขายที่ปัจจุบันดูจะเหลือน้อยเต็มที ซึ่งตรงนี้เอง ทำให้เตียย่งหลี เป็นร้านกาแฟที่ไม่เหมือนใคร และกลายเป็นที่รู้จักในย่านคลองสิบสองเป็นอย่างดี พูดถึงความเจริญมา มันก็ดี แต่มันก็มีอย่างอื่นตามมา ความวุ่นวายก็เพิ่ม อาชญากรรมก็เพิ่ม ชอบเงียบ ๆ แบบนี้มากกว่า ถ้าย้ายออกไปขายข้างนอก ก็ต้องหาลูกค้าใหม่ อยู่นี่ก็ได้ลูกค้าเก่า มันเป็นความผูกพัน อีกอย่าง เวลาคนมาเที่ยว ส่วนใหญ่ก็ไม่รู้ว่าตลาดตายแล้ว พวกนักกินก็จะลำบากหน่อย เพราะของกินไม่ค่อยมี อยากให้รู้ก่อนมาว่าเป็นตลาดที่ไม่ค่อยมีอาหาร มันไม่มีแม่ค้าด้วยแหละ สมมติถ้าตลาดนี้มีการฟื้นฟู มีถนนตัดเข้ามาง่าย มีที่จอดรถ มีคนมาลงทุนเปิดร้านเพิ่มขึ้น มันก็น่าจะขายได้ แต่จะดีถ้าได้วิถีแบบดั้งเดิม กาแฟคั่วของเตียย่งหลี จึงไม่ได้มีแค่เอกลักษณ์ของรสชาติ แต่กาแฟในทุกแก้ว ยังมีเรื่องราวซ่อนอยู่ภายใน ประวัติศาสตร์และวิถีชีวิตของชุมชนที่ผ่านมากว่าร้อยปี ที่ได้เป็นเรื่องราวให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสแวะไปเยี่ยมเยียนและเรียนรู้เรื่องราวเหล่านี้ จนหลายคนอาจจะทึ่งในความสงบ เรียบง่าย มากด้วยรอยยิ้มที่ไม่ว่าใครได้เข้าไปสัมผัสก็จะชื่นชอบกับร้านกาแฟแห่งนี้ โดยหวังว่าในอนาคต ที่ความเจริญขยายตัวมาถึง ก็จะทำให้ชุมชนแห่งนี้กลับมาคึกครื้นและคงความดั้งเดิมไว้ได้มิเสื่อมคลาย และบรรยากาศยามเช้าเช่นนี้ จึงเหมาะกับไข่ลวกสักถ้วย ตามด้วยกาแฟเย็นกลิ่นหอมสักแก้ว ก่อนที่จะล้างปากด้วยน้ำชาแล้วไปนั่งสัมนาถึงบ้านเมืองกับคนในชุมชน กับค่าใช้จ่ายอันแสนถูก แถมมีความสงบคอยช่วยให้เสียงพูดของคนในพื้นที่ได้ยินชัดเจน จนเป็นอรรถรสยามเช้าอันเรียบง่าย ในชุมชนแห่งนี้ ตลาดคลอง 12 หกวา พิกัดร้าน: ตลาดคลองสิบสองหกวา ลำไทร ลำลูกกา ปทุมธานี อยู่ใกล้วัดคาทอลิกพระวิสุทธิวงศ์ Facebook: https://www.facebook.com/tiayonglii/